Małe kroki nie wystarczą, by dogonić cyfrową Europę
Brak spójnej strategii, niejasne przepisy, złe praktyki oraz braki kompetencyjne opóźniają wdrażanie polskich projektów cyfryzacyjnych. Skutkiem tego administracja nie jest w stanie zarządzać w oparciu o ustandaryzowane dane.
Instytucje nie wymieniają się informacjami, które posiadają, a obywatele i przedsiębiorcy mają słaby dostęp do cyfrowych usług państwa – czytamy w dokumencie Kierunki Działań Strategicznych Ministra Cyfryzacji w obszarze informatyzacji usług publicznych. A jako kraj aspiracje mamy przecież większe niż tzw. średnia unijna. Z Programu Zintegrowanej Informatyzacji Państwa wynika bowiem, że o e-sukcesie mówić będziemy dopiero wtedy, gdy znajdziemy się w pierwszej siódemce krajów Unii pod względem liczby obywateli i przedsiębiorców korzystających z e-usług administracji publicznej.
Tymczasem stoimy w miejscu. Z najnowszego, opublikowanego w maju Raportu o postępie cyfrowym Europy wynika, że w rankingu cyfrowego rozwoju krajów unijnych zajmujemy 22. miejsce. I mimo, że przez rok awansowaliśmy o jedno oczko, w podsumowaniu dokumentu Komisji Europejskiej czytamy, że:
Polska należy do grupy krajów pozostających w tyle; oznacza to, że wyniki osiągane przez Polskę są poniżej średniej UE i poprawiają się wolniej niż średnia dla całej UE Komisja Europejska
Według Ministerstwa Cyfryzacji główne przyczyny takiego stanu rzeczy to rozproszenie kompetencji związanych z cyfryzacją i nieefektywne wydawanie pieniędzy przeznaczonych na projekty IT. I choć pod względem cyfrowych usług publicznych Polska plasuje się na poziomie średniej unijnej, to zasadniczo poziom korzystania z usług e-administracji utrzymuje się u nas na niskim poziomie. Komisja Europejska zwraca też uwagę na to, że „Polska administracja publiczna nie jest zbyt chętna do udostępniania danych i informacji”, a polskie przepisy szczegółowe skutecznie utrudniają stosowanie zasad reuse. Jest jednak szansa na poprawę w tym względzie. 16 czerwca wchodzi bowiem w życie ustawa z dnia 25 lutego 2016 r. o ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego.